[English below]

Tak szybko minęły nasze ulubione letnie miesiące. Wrzesień przywitał nas początkiem szkoły naszego syna. Dużo rozmawialiśmy o szkole w ostatnim tygodniu. Ingusia wszystkiemu się przysłuchiwała, więc jej też opowiadaliśmy: Ty, Ingusia też niedługo pójdziesz do szkoły. A Inga na to: Tak, pójdę nóżkami… Serce pęka, łzy lecą. Tak bardzo chcielibyśmy, żeby Inga naprawdę mogła pójść do szkoły, sama o własnych siłach i na własnych nogach. Do planowego pójścia Ingi do szkoły zostały 4 lata. Czy do tej pory będą na pewno dostępne leki, czy zadziałają, czy nie będzie za późno???

Niestety na razie coraz poważniej myślimy o wózku inwalidzkim dla Ingi. Bardzo, bardzo ciężkio podjąć taką decyzję, bo wózek inwalidzki to już zupełnie inny wymiar niepełnosprawności. Na razie trochę udajemy, że Inga jest malutka i może jeździć wózkiem spacerowym i raczkować. Wózek da jej niezależność i możliwość szybkiego poruszania się na dworze.
_____________________

Summer months has just passed to quickly… September has started with Inga’s brother 1st day at school of course. We have been talking a lot about school last week. Inga was listening all of these conversations. So we were telling her about school as well. We told her she will go to school in 4 years – she answered: “I will go to school using my legs!” We were deeply touched… We would really love to Inga be able to walk in 4 years. All depends on drugs that finally should come next year, maybe… But we don’t know if there won’t be to late for Inga then…

Meanwhile we are forced to think about wheelchair for Inga. It is really hard decision for us cause once it’s made it means our daughter is disabled person… Till now we were still pretending Inga is small and buggy is enough for her. But in fact wheelchair will give her more independence and ability to move easily outside a house.

 

dsc_0335

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
OLYMPUS DIGITAL CAMERA