[English below]

„Mam trzy latka, trzy i pół. Sięgam głową ponad stół”.

Inga ma już trzy i pół roku. Z jednej strony cieszymy się, że pięknie rośnie, robi się coraz mądrzejsza. Prowadzi zaciekłe dyskusje. Jednak z drugiej strony łatwiej było ukryć jej niepełnosprawność, gdy była całkiem mała. Wszystkie dwulatki jeżdżą w wózkach spacerowych na spacery, trochę trzylatków też jeździ, ale czterolatków już raczej się nie spotka, a Inga ciągle w wózeczku.

Dwulatki czasem raczkują, trzylatki już zupełnie nie raczkują, a czterolatki całkiem gardzą tą pozycją, a dla Ingi to jest normalny sposób poruszania się.

Z obawą patrzymy w przyszłość. Jak Ingusia poradzi sobie w świecie, który niesie dla niej tyle ograniczeń?? Z całych sił będziemy ją wspierać, ale czy to wystarczy??

________________________________________

“I am three, three and a half. I’m already high enough!

Inga is 3,5 years old already. On one hand we are so happy she grows so fast and gets smarter every day. On the other hand it was much easier to hide her disability when she was younger. Almost all two-years-olds use buggy to “go” for a walk, some three-years-old use it as well. But you cannot find any of four-years-old to do so. Inga still does… still in her buggy…

Two-years-olds crawl sometimes, three-years-olds do not, not mentioning four-years-olds. For Inga to crawl is the only way to move from one point to another.

We have so many concerns regarding Inga’s future. How is she going to deal with all those limitations that world brings? We will support Inga as best as we can but is it going to be enough?…